Misschien herken je het wel. Je wil je kind voorbereiden op de wereld met alle ellende die er is en daar eerlijk over zijn. Maar tegelijk zou je ze het liefst willen beschermen en die ellende verborgen houden. Hoe ga je daar goed mee om?
Het is goed om je kind wereldwijs te maken. Uiteraard doe je dat in stapjes. Je vertelt per slot van rekening niet hetzelfde aan een peuter als aan een 17-jarige.
Onze zeven tips voor een goed gesprek:
- Creëer een veilige en open sfeer
- Wees eerlijk, maar vertel niet alles
- Relativeer en plaats het in context
- Geef aandacht aan hoopvolle verhalen
- Wees een rolmodel
- Bid voor de situatie
- Moedig actie aan
1. Creëer een veilige en open sfeer
Kinderen moeten weten dat ze alles mogen vragen en dat er geen domme vragen bestaan. Geef ruimte aan hun gevoelens en luister zonder direct te oordelen of te corrigeren. Humor kan ook helpen om spanning weg te nemen en een ontspannen gesprek te voeren.
2. Wees eerlijk, maar vertel niet alles
Een kind heeft uiteindelijk niets aan een oneerlijk verhaal. Dat betekent niet dat je alles tot in detail hoeft te vertellen. Hoeveel je vertelt, hangt af van de leeftijd van je kind. Zo kun je met een kind van zeven al prima praten over kindhuwelijken (bijvoorbeeld door uit te leggen dat er meisjes zijn die moeten trouwen, terwijl ze dat niet willen), maar is het niet nodig om in te gaan op alle intense details.
3. Relativeer en plaats het in context
We worden overspoeld met slecht nieuws. Dankzij internet en sociale media krijgen we sneller en vaker beelden te zien van rampen en crisissen. Maar dat betekent niet dat er alleen maar ellende is. Zo is de wereldwijde levensverwachting in de afgelopen eeuw gestegen van 37 naar 72 jaar. Zorg ervoor dat je kind niet het gevoel krijgt dat de wereld alleen maar gevaarlijk en somber is.
4. Geef aandacht aan hoopvolle verhalen
Het gevaar van te veel slecht nieuws is doemdenken. Juist daarom is het belangrijk om ook verhalen te delen over hoop en verandering. Denk bijvoorbeeld aan Tithi’s verhaal, die dankzij de financiële steun die ze ontvangt een degelijke opleiding kan volgen. Of Madame Sidibe, die haar kapperszaak en gezin kon onderhouden dankzij de microkredieten die ze ontving. Zulke verhalen laten zien dat er altijd mensen zijn die het goede doen, ook in moeilijke situaties.
5. Wees een rolmodel
“Show, don’t tell” is hier het sleutelprincipe. Hoe jij praat over wereldproblemen en ermee omgaat, heeft invloed op hoe je kind de wereld ziet. Kijk je met hoop en vertrouwen naar de toekomst? Dan is de kans groot dat je kind dat ook doet. Tegelijkertijd is het belangrijk om te laten zien dat je ook emoties mag tonen, zoals zorgen of verdriet. Dat geeft je kind ruimte om zijn of haar eigen gevoelens serieus te nemen.
6. Bid voor de situatie
Wereldproblemen kunnen groot en overweldigend voelen, maar als gelovigen mogen we weten dat God groter is. Dat betekent dat we niet alles zelf hoeven op te lossen, maar het bij Jezus mogen brengen. Bid samen met je kind voor situaties van armoede en onrecht. Dit helpt hen niet alleen om een houding van medeleven en betrokkenheid te ontwikkelen, maar ook om te beseffen dat ze altijd op God mogen vertrouwen.
7. Moedig actie aan
Eén van de beste manieren om een kind te helpen omgaan met wereldproblemen is door ze te laten zien dat ze zelf iets kunnen doen. Actie ondernemen geeft een gevoel van controle en draagt bij aan een positief wereldbeeld. Dit hoeft niet groot of ingewikkeld te zijn. Kleine daden kunnen al een groot verschil maken. Denk aan het inzamelen van geld voor een goed doel als Tearfund, het schrijven van een kaartje naar iemand met problemen, of bewust omgaan met voedsel en energieverbruik.
Samen praten en blijven luisteren
Wereldproblemen verdwijnen niet na één gesprek. Blijf daarom openstaan voor de vragen en gevoelens van je kind. Misschien brengt een nieuwsbericht of een situatie op school nieuwe vragen met zich mee. Door steeds opnieuw het gesprek aan te gaan, help je je kind om de wereld om zich heen te begrijpen en een gezonde, hoopvolle houding aan te nemen.
Tot slot: je hoeft als ouder niet altijd alle antwoorden te hebben. Het is oké om samen op zoek te gaan, en soms is het beste antwoord simpelweg: “Dat weet ik niet, maar laten we samen kijken wat er over kunnen leren.”
[ Bron: Tearfund Nederland ]
